YEDİTEPE İSTANBUL: 12.Bölüm

<$B2 Nisan 2008 Çarşamba2> <$B12.Bölümpan>

<$B

Başlarken söylemiştim: Sırf başlayıp bitirebildiğim bir hikayem olsun diye.
İşte sırf bunun için 52 bölümü bitireceğim bu blogda.

Bugüne kadar izlememiş bile olsanız, şu videoda Yusuf'a biraz kulak verin bence.
İşte Yusuf'un en güzel satırlarını döktürmeye başladığı, yani "aşk işçisi" olmaya başladığı bölüm. Bakın Yusuf'a neler anlatıyor, neler kuruyor...

Hani 2 yazı önce demiştim ya “Daha çağdaş göklerde nefes aldırabilmek lazım Türkçe’ye” diye. İşte şimdi öyle bir yakın zaman şairi ile tanıştıracağım sizleri: Nilgün Marmara.
Aslında bu işin, yani gelişen Türk şiirinin geçmişinden getirmek istiyorum lafı.
Hepinize sorayım “Hangi şairleri seviyorsun?” diye. Eminim ki söylenen isimlerin %90’ı vefat etmiş şairlerden olacaktır.
Şiirimizdeki bir gerileme durumunu ve yeni zaman şiirinin içler acısı hâlini ayrıca bir yazı konusu ederiz elbet. Ancak bugün değinmek istediğim, sadece “gelişememe” sıkıntısı.
Müzikte, edebiyatta, kültürde… kısacası sanat ve bununla ilgili her alanda beğenilerimiz gelişmiyor. Kendi çizgisinde ileri gittiği kesin. Bir şekilde yenileniyor; fakat olumsuz anlamda. Bu, kesinlikle bir gelişme değil.
Ülkemizin hâli gibi yani edebiyatımız da. İşte sanatla millet arasındaki ilişki bir kez daha vuruyor yüzümüze. Milletçe sürekli bir doğrultuda ilerliyoruz. Ama çağdaşlaşmıyoruz, tam tersine bağnazlaşıyoruz. 1980’de çıkan bir örtü ile kapanıyoruz artan bir ivme ile…
Konumuza geri dönelim.
Şiirimiz gelişmiyor. Sadece yozlaşma yolunda, aynı kararlılıkta ilerliyor. O zaman ne yapmak lazım? İşte en başta dediğim gibi: Yeni sözler söylemek gerek.
Nilgün Marmara da bunu becerebilmiş şairlerden biri. Kendisi 29 yaşında intihar etmiş ve bu yüzden olgunluk çağı yaşayamamış ve yine sanırım bu yüzden edebiyatımızda kendi has bir yere konularak, hak ettiği itibarı görememiş, nadir bayan şairlerimizden.
Yeni sözcükler ve en önemlisi yeni söz dizimleri denemiş, Türkçe’nin hem duygusal, hem de matematik sonsuzluğunu çeperlerine kadar sömürmüş, duvarlarını sıkıştırarak itmiş bir şairdir.
Bu iletimde sizi sadece bu bayan şairle tanıştırmak gayesindeyim. Bir şiirini hemen bölüm özetinin altında bulacaksınız. Ancak lütfen, şu linkteki diğer şiirlerinin de hepsini okuyunuz:
Nilgün Marmara Şiirleri

12. Bölüm Özeti

Kan Atlası

-Emel'e-

"Ben babamın yuvarladığı
çığın altında kaldım."

Çolak mırıltılarla dövmelenen çocuk
her gün her gece eğer adasında,
Gözü ağzı elinden alınmış, yosunlar
sarmış bedenini çığlıklarken bunu
su içinde...

Karada, hançer suratlı abinin rüzgârında
uçar adımları.
Geçmiş ilmeğinde saklıdır arzusu
İçinden karanlık, tekrar ve ilenç
sızdıran hayret taşında.
Soruyor hatırasında, "sırtımda ve
sırtında gezinen bu ürperti kim,
bir damla süt yerine bu ağu kim?"
ay gözüyle bakmayan kavruk akıllara
-boy atmış da salgıları,
cücelmiş sezgileri-
bir yanılgı rehavetinde debelenenlere...

Ey, yüzleri
bir babakuş gölgesine
çakılmış olanlar,
Üzgün adım, ileri marş!

ont>

posted by <$BYeditepe İstanbul <$B16:41>

<$B7mments:

<$B

uzayid...

<$Bsana hep derim yaaa ben popüler kültürü sevmem yüreğim eskilerde diyee..eski ask filmlerine bayılırım, eski bir pop şarkıda ağlarım, eski şiirler costurur yüreğimi ben sana bayılırım :)>

<$B3 Nisan 2008 21:25> <$B

<$B

Tugcid...

<$BInsan bi Nilgün Marmara'nın çağdaş dilini kim örnek gösterdi diye teşekkür filan yollar, çok ayıp :P>

<$B4 Nisan 2008 03:33> <$B

<$B

Yeditepe İstanbulid...

<$BUzay'ım,
Bilmukabele canım :)

Tuğçe,
Evet, sana da ayrıca teşekkürlerimi sunuyorum beni bu bayan şairle tanıştırdığın için.>

<$B4 Nisan 2008 19:55> <$B

<$B

Murat Artanid...

<$Bsanki hep bir acı var şiirlerinde Marmara'nın.linkten okuduğum mezar şiiri oldukça karamsar.ilk defa okuyorum bu şairi,mesela fuzuli vardır,belki acı vardır şiirinde ama insanın gönlünde bir haz bir tat birakır;öyle güzel anlatmıştır.ama Marmara'yı okuyunca kalbime kara bulutlar çöktü.
üsluben farklı ve güzel şeyler yazmış olabilir,kalite kokuyor da olabilir.ama fuzuli ye merak saldıktan sonra şiirlerde hem üslup hem etki hem de yenilik arar oldum.nitekim leyla ve mecnun u yazarken yeni bir yol seçip aşkı anlatmıştı şair.
Marmara da yenilik ve farklı üslup yoları varken etki bulamadım kendi şahsıma.ama adını duyurmak lazım böyle isimlerin,dilimizin edebiyatımızın eski dönemlerdeki gibi şaşaalı dönemlerine gelmesi arzusundayım ben de.belki yeni dille gelen süslü sanat yoksunluğu olacaktır ama Marmara gibi yeni dili ustaca kullanabilen şairler de çıkıyor bunu fark etmek lazım mutlaka.>

<$B5 Nisan 2008 12:02> <$B

<$B

Yeditepe İstanbulid...

<$Bİvriz,
Ah Divan Edebiyatı!
Hele ki Fuzuli! O ne büyük bir dehadır, ne büyük bir deryadır!
Hassas yrimden yakaladın beni :)
Marmara'ya gelince...
O üzüntüler değil mi 30'una varmadan canına kıyasına sebep ;)>

<$B7 Nisan 2008 15:54> <$B

<$B

eddieid...

<$Bçok güzel olmuş akıllı bir blog çalışması.
bu arada dizide çok güzelmiş.
önceden takip etmeye çalışıyodum ama kumanda başkasına geçince hep kaynıyodu.
sağol.>

<$B9 Nisan 2008 18:10> <$B

<$B

Adsızid...

<$BYeni zaman şairlerinden Nihat Behram,Sunay Akın,Yusuf Hayaloğlu okurum bende güzel sözler sarfederler öyle uçup gitmez lafları havada.

Ayrıca bilirmisin bilmem Beyazıt meydanında duran Hüseyin Avni Dede diye eski çınarın altında duran bir gümüş satıcısı olurdu.Bazen rastlarım beyoğlunda ya da beyazıtta güzel şairdir o da İmzalı kitapları var.

Okumak isteyene şairmi yok.>

<$B14 Nisan 2008 17:37> <$B

<$BYorum Gönder

YEDİTEPE İSTANBUL

Künye

Oyuncular

Hakkımda

Geçmiş

Bağlantılar

<$B7mments: